प्रजासत्ताक दिनाच्या सर्वांना शुभेच्छा!

 प्रजासत्ताक दिनाच्या सर्वांना खूप खूप शुभेच्छा!

लहानपणी स्वातंत्र्य दिन आणि प्रजासत्ताक दिन यातला फरक कळत नव्हता पण दोन्ही दिवशी फार भारी वाटायचे. ते दोन दिवस संपूर्ण वर्षभर मनामध्ये  देशाविषयी अभिमान, देशप्रेम टिकवून ठेवायला नक्कीच मदत करायचे. कक्षा रुंदावत गेल्यावर दोन्ही दिवसांचे वेगवेगळे औचित्य लक्षात येऊ लागले. लोकांनी लोकांसाठी चालवलेले लोकांचे राज्य अशी लोकशाहीची व्याख्या कळली. प्रजासत्ताकाचा अर्थ कळू लागला. आपण स्वीकारलेल्या राज्य- पद्धतीमुळे आपण अतिशय सुंदर अशी लोकशाही पाळू शकतो हे कळू लागले. 26 जानेवारीची दिल्ली येथील परेड TV वर बघायची आवड बाबांनी लावली. एकाही दिवशी ती बुडवली नाही. पुढे 11 वी, 12 वी मध्ये, Prajakta Pethe  NCC मध्ये गेली. तिच्याकडून NCC च्या गोष्टी ऐकून फार मजा वाटायची. दुर्दैवाने माझी प्रकृती फारच कमकुवत असल्याने मला NCC मध्ये भाग घेण्याची घरून काही उत्तेजन नव्हते. तसेच माझा एक पाय फ्लॅट आणि एक पाय कमान असलेला असल्याने माझी निवड होण्याचीही काहीच शक्यता नव्हती.

तरीही NCC परेड बघणे, आपल्या सैन्याची परेड बघणे हे नेत्रसुख मी कितीही वेळ भान विसरून घेऊ शकते.

आता महाविद्यालयात शिकवताना जेव्हा जेव्हा भारतीय  सैन्यात, स्पेशल फोर्स मध्ये काम करणारी, पोलिस दलात काम करणारे विद्यार्थी येतात तेव्हा वाटेल तेवढे out of way जाऊन त्यांना परत शिकवताना, प्रात्यक्षिक परिक्षचे वेळापत्रक त्यांच्यासाठी त्यांच्या रजेप्रमाणे वेगळे करताना, वरिष्ठांकडून त्यांच्यासाठी काही खास सवलती मागून घेताना मला धन्य वाटते.... अर्थात हे काही अजिबात विशेष नाही याची जाणीव आहे. NCC च्या मुलामुलींचेही मला विशेष कौतुक वाटते. 

अर्थात आपल्यापैकी अनेकांना असेच वाटत असणार हे माहिती आहे. पण आज महाविद्यालयातील परेड Online बघताना अगदी गहिवरून आले म्हणून सहज लिहिले. कारण या कोरोना पार्श्वभूमीवर गेले काही दिवस रोज त्यांना खूप खूप मेहनत करताना बघत होते. सातत्य आणि मेहनतीने काय साध्य होतं हे यावरून दिसून येते. Gaurang Vikas Rajwadkar  सर आणि Kasturi Medhekar मॅडम, तुम्ही आणि तुमच्या टीमचे खूप खूप अभिनंदन! किती कमी दिवसात हा चमत्कार तुम्ही घडवून आणता! We all are proud of you! 

एरवी मस्तीखोर वाटणारी, कधीकधी साधी वाटणारी मुलं-मुली NCC चा Uniform अंगावर घालतात तेव्हा एकदम रुबाबदार दिसतात. परेडसाठी दिवसभर मेहनत करतात तेव्हा बऱ्याचवेळा त्यांचे चेहेरे अतिशय दमलेले दिसतात. पण 26 जानेवारीची परेड करताना त्यांचा चेहरा फक्त आणि फक्त अभिमानाने फुलून आलेला असतो. आपण काहीतरी करून दाखवू शकतो हा आत्मविश्वास त्यांच्या चेहऱ्यावर असतो. आपल्याला बघणारे आपले कौतुक करो वा न करोत, आपले ठरलेले मार्गक्रमण ते निर्धाराने पूर्ण करतात! 

त्यांचे ते Harmony मध्ये चालणे किती विलोभनीय असते! एका नादात निघणारे त्यांचे बुटांचे आवाज जणू एखादे संगीतच असते! त्या दमदार, शिस्तबद्ध, खड्या आवाजातल्या कमांडस् कानात पुढे कित्येक दिवस घुमत रहातात आणि मनात देशाभिमानाचे स्फुल्लिंग पेटते ठेवतात हे मात्र खरे!